3 Ocak 2012 Salı

geri dön hayat

Yaa yapar, bir insan bi hatayı üstüste defalarca yapabilir, ama 5bin kere yapamaz yahu..Ben neden yapıyorum? az önce farkettim ki bidaha asla yapmamalıyım dediğim herşeyi mutlaka en az bikere daha yapıp aynı salak sonuçlara aval aval bakmışım..
bak mesela yüzyıllardır boktan bi fakülteyi uzatmalarda yaşadığımdan yüzlerce kez sınav haftaları yaşamışlığım var..nedense benim durur durur sınav haftası bi içesim gelir bi içesim geliir..her sınav dönemi bi öncekini hatırlar içmemeliyim derim ama öyle bir içerim ki sınav da gelir geçer onadan da kalırım bundan da kalırıım..çok sonra farkederim yine benim sınavlara değil sınavların bana girdiğini..
şimdide muazzam bir sınav döneminin başlarındayım.bu gün ilk sınava girip çıktıktan sonra bütünlemeler ne zaman yapılacakmış diye panoya bakmaya gittim ki ben bunu yapıyosam sıçtım demektir.kızım bi akıllı olda bi rahat dur da burnun azıcık boktan çıksında bi nefes al diyenim mi yok benim?yanlızmıyım lan ben yoksa?ama artık buna içilir.ben gidiym de 2 bira alıym..
tamda böyle suyundan da koy günler yaşıyorum.bunalımın birinden girip birinden çıkıyorum.daha önce kendimi hiç bu kadar çulsuz amaçsız çaresiz salak sünepe hissetmemiştim.arkadaşlarım vardı benim büssürüydüler yer içer gezer tozar dansederdik.şimdi bu göbeğin bana ne gereği var.mal gibi evde oturup film izle bira iç yemek ye yat zıbar olacağı buydu.artık çalışmıyorum da.param pulumda yok.ne olacağımla ilgili bi fikrim de yok.makyaj çantamı açamayalı ne kadar olduysa artık üstü bi karış toz.3 ayda bir kaşımı aldırıyım diye arkadaşlar imza toplamasalar onu da yapacağım yok.orangutan gibi geziym ben ortada.yiyim yiyim de 100 kilo oluym.160 boyumlada yuvarlanıym artık evde.
bu soğukta okula gitmek dışında evden de çıkılmaz çıkılsa zaten gidecek nere var ki..sıkıldım zaten bu soğukta 3 kat kilotlu çorabın üstüne pantolon giymeye çalışmaktan.giymek neyse de onun bide çıkarması var.eve geldiğimde tazzikli çişim olduğu için o kat kat kıyafetlerden kurtulup tuvalete yetişme mücadelemi gören olsa tiksinir benden..çişim bile dalga geçiyo benle.tuvalete kolay ulaşabileceğim hiç bi yerde okulda kafede orda burda hiç renk vermez.ne zaman dolmuştan iner bizim evin sokağına dönerim bu tazzikle bastırır.o evin kapısını açarken zirvesindedir.anahtar bulunmaz bulunsa deliği bulunmaz..
annem okusa bunları bu gene kendi gölgesine çatmaya başlamış derdi.şimdiki durumum bana 80 yaşımda nasıl bi hayatım olacağı konusunda acayip endişe veriyor.şimdi böyleysem ya ben o yaşları değil 2 sene sonrasını göremeden ölürüm, yada kazara yaşlanana kadar yaşarsam malın önde gideni olurum..lafa bak ya..şimdi neysem sanki..çok mal bi durumdayım.yok yok daha çok alık. alık ne güzel bi laf ya..alık..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder