20 Ocak 2012 Cuma

saçma sapan hayatımın gereksiz son gelişmeleri

   1- Dev adam 5 yıllık ilişkimiz boyunca ilk kez bana çiçek aldı:) Sevinilebilir; güzel kokulu nergizlere..Ama artık ne değeri var? Bir gün önce beni sinir manyağı yapan kavgadan sonra..Bir adam size çiçek almışsa dikkat edilmesi gereken tek önemli nokta vardır; durup dururken, içinden geldiği için mi almış; yoksa onun için artık tek çare bi demet  çiçek almakmıymış...Yani hala içimdeki çiçek boşluğuna yama yapılamadı..
   2- Annem bana çeyiz düzmeye devam ediyor.Etsin bunda bişey yok da yarım saatte bir arayıp; şu mu olsun bu mu olsun, internetten bir baksana, Elmayra senin bu vurdumduymazlığın beni deli ediyor, şunu da yapmak lazım bunu da yapmak lazım diye diye beynimi sikmese..Sanki herşey tamam bi çok amaçlı rendem eksik..dünü bu günü siktik gözümüzü yarına diktik.Ortada daha ev yok bişey yok kadın halı baktım bu gün çok güzeldi diyebiliyor.Artık krep tavam da olduğuna göre işimiz 3 nalla bir ata kaldı..Krepmiş.Ne olacaksa krep?Çok yaparım ya ben de krebi..Burdan yeni evlenecek genç kızlara bütün samimiyetimle sesleniyorum; yarından tezi yok gidin bi nikah kıyın kimselere belli etmeden, olsun bitsin..Anneyi teyzeyi onu bunu hiç karıştırmayın...Sinir hastası olursunuz..
   3-Ev arkadaşımın boku cinli sevgilisi tuşuna basılmış gibi bir anda ayrılık mesajı çekti bizimkine.Sıçtık artık.Bütün o bunalımı iliklerime kadar hissedicem şimdi ben.Bu talihsiz olayda olan yine bana olacak.Bok yoluna gitmek bu işte.Ben biliyorum başıma gelecekleri..Önce ne kadar bunalım ayrılık şarkısı varsa 24 saat dinleyecez.Sezen aksuyla akraba olucaz.Durup durup gece 3 te bunalım yürüyüşüne çıkıcaz.Pizzacıyla kanka olucaz. En yakın tekel bayinin dükkan kirasını biz vericez.İçicek içicek kusucak.Ayılıcak, bi daha içicek..içtikte arıycak.Aradıkça özliycek..Sabah 5 te beni uyandırıp hazırlan kuaföre gidiyoruz diyecek.Nerden baksan 10 gün ben perişan olucam.Kimseye bişey olmayacak.Bizimki ağlayıp zırlayıp deşarj olacak.Araya giren hazin ayrılıkla aşkları depreşecek tazelenecek ohh miss.Sonra boku cinlinin tuşuna yeniden basacaklar birden bire ki bak buraya yazıyorum en fazla 10 günü var; kapıya dayanacak yine ellerinde çiçeklerle( sahte çiçek almalara örnek).Ama o 10 gün benim burnumdan fitil fitil gelecek.Beyin amcıklamasını ben geçireceğim..Kimsenin beni düşündüğü yok..
   4-En önemli madde bu.Yazmaya elim varmıyor ama 13 dersin 9undan kaldım.Nasıl? Ben adam olmam ki..Bütünlemeler de yine en ön sıralardan yerimi ayırttım.Annemi arayıp ben gelemiyorum bi desten kaldım annecim bütünlemesine girmem gerek 2 haftaya ordayım dediğimde annemi duymanız lazımdı.Şöyle söyliyim; annem konuşmaya başlayınca ben telefonu usulca masaya koydum.Gittim bi çay demledim.Bir fincan çayla iki dal sigara içtim.Ayşeyle alinin suları bitmiş onu tazeledim.Makinadan çamaşırları çıkardım, geldim telefonu aldım, annem hala konuşuyor.Ama zamanlamayı artık tutturabiliyorum.Tam annemin benim ağzıma sıçma konuşmasının sonlarında gelmişim:) Neyse asıl mesele şu;2 gün sonra bütünlemeler başlıycak ben alayından tekrar sınava giricem.Bugün dersler için ne yaptın diye sorarsanız; bir atkı bir bere iki flar ördüm..Şu bitsin derse başlıycam, bu bitsin ders çalışıcam diye diye halk eğitim merkezine çevirdim evi..Ama yok kararlıyım bu sefer.Elimdeki yelek bitsin, hemen derse oturuyorum..
   5-Mayhoş gelecek hafta başı İstanbuldan.Bütünlemelere.Bende kalıcak yine 4-5 gün.O da yeni modam oldu ha.Onunla çok eyleniyorum.Eylencemizin boyutu için transkriplerimize bakılması yeterli olur zaten.Finalleri beraber sıçtık.Bütler de de tüyü dikmesek diyorum ama onu da çok özledim.Belki bi daha böyle bir arada vakit geçirecek fırsatımız olmayacak diye de onsuz da olamıyorum.Çok sevdim onu ben:))ayy bak aklıma geldi.Olsa da sevsek:) Yüce Patron bana 2 damla akıl ihsan eylese de biraz kıçımı kırıp ders çalışabilsem...
     6-Şu yaşadığım şehir, tilkinin bakır sıçtığı yer..Bunun kadar anlamsız şehir yok.Bende ömrümün en güzel 6 senesini burda heder ettim.-27 decece soğuk dışarısı.Akıl alır gibi değil.Burnumuzu dışarıya çıkaramıyoruz. Gün içinde -15 dereceye denk getirip en yakın bakkaldan temel ihtiyaçlarımızı alıp eve geliyoruz.Ben burdan da nefret ediyorum..

       not: şöyle bi baktım da e ben bu şartlar altında çalışamam ki..Ondan sonra da kendime kızıyorum tembelim filan diye ama Allah aşkına bi bakın..Hayatın bütün yükü omuzlarımda değil mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder